Jason was verloren. Verloren in een wereld waar alles vreemd was. Waar zijn ras, de Mens, vroeger superieur was maar al lang geleden was gevlucht naar andere planeten. Aarde was een plek om te vermijden. Althans, voor de rijkeren destijds. Jason Preis was van de tiende generatie alweer. De tiende generatie die moest leven op een planeet die eigenlijk niet meer leefbaar was.
Op de huidige Aarde heerste een duidelijke structuur van verschillende organisaties die de beste plekken constant van elkaar probeerden te veroveren. Plekken die nog min of meer leefbaar waren. Waar de vorige generaties niet alles hadden opgefuckt…
Ironisch genoeg waren deze organisaties zelf ook niet vies van wat opfucken, maar ieder op zijn manier.
Jason leefde al langere tijd in de Lage Landen, die hun naam hadden gekregen in de tijd dat klimaatverandering nog lang geen topic was. De helft van de Lage Landen lag namelijk een stuk onder het zeeniveau, op sommige plekken zelfs enkele meters. De Lage Landen bevatten nog slecht een paar handenvol steden, tussen ruïnes die de wildernis langzaam terug innam.
Ondertussen was de voertaal overal ter wereld hetzelfde geworden, tenminste een voordeel van de hele klimaatcrisis. Maakte communicatie tussen de verschillende grote steden een stuk makkelijker, voor zover het makkelijk te noemen viel. Door de grote verschillen qua visie was er een constante dreiging, een complex politiek spel…
Ook Daniel was verloren. Verloren in een wereld waar alles vreemd was. Waar zijn ras, de Mens, vroeger superieur was, maar tegenwoordig was gevlucht naar andere planeten. Lang geleden alweer had de Mens na de Aarde Mars als experiment gekoloniseerd en door de jaren heen geschapen naar zijn droombeeld.
Echter kwamen dezelfde fouten opnieuw voor. Overbevolking was reeds na enkele jaren ook op Mars een probleem. Daarnaast was ook de eerste poging tot Aardvormen, wat in eerste instantie lukte, uiteindelijk mislukt omdat men het proces dat men in gang gezet had niet tijdig kon stoppen. Het resultaat? Een planeet die welliswaar bewoonbaar was, mede door het creëren van watermassa’s, maar waar deels dezelfde ecologische problemen na een tijd begonnen te heersen die ook de Aarde tegelijkertijd onbewoonbaar begonnen te maken.
Mars was een planeet van extreme geworden. De Poolgebieden permanent bevroren, een ijsmassa van honderden kilometers in doorsnee en meerdere kilometers dik. Enkel de gebieden rond de evenaar waren echt bewoonbaar te noemen.
